4 nisan

şu gelen bahardan öte bir bahar var gönlümde,
şu açan çiçekler yüreğimin yansıması desem sana,
inan yalan değil...
yine eskisi gibi bekliyorum ama tek fark bu kez sevinçle,
az kaldı ,
sadece iki gün...
zaman durdu sanki be canım,
geçmek bilmez oldu saatler..

öylesine hayat

yokluğunda acıdan ,özlemden ıslanan gözlerim şimdi sevinçten mi ıslanıyor?
tabi bazen de öfkeden:((anladın sen onu.. seni çok seviyorum aşkım.
olmazları oldurana şükür.artık ben de inanmak istiyorum bir gün herşeyin yoluna gireceğine.
buna acil ihtiyacım var ama dediğin gibi zamanla..
parçalı bulutluyum ama hâlâ umutluyum.yeter ki sen ol hayatımda ben herşeye razıyım ama hep ol..

ayrılık

bugün günlerden ayrilik, yillardan hüzün
her günes gün olmuyor uzaksa yüzün
zamansiz yagmurlarla islanir gözüm
bugün günlerden ayrilik, bizim degil gün..


alıntı

bilinen ve bilinmeyen

".....ve aşk'tı bunun adı, insanlardan da çölden de daha eskiydi, tıpkı kuyunun yanında bu iki bakışın buluşması benzeri, iki bakışın buluştuğu her yerde, her zaman aynı güçle ortaya çıkardı. dudaklar sonunda gülümsemeye karar verdiler, ve bir işaretti bu, bütün ömrü boyunca bilmeden beklediği, kitaplarda, koyunların yanında, kristallerde ve çölün sessizliğinde aramış olduğu işaretti."

"evrenin saf dili'ydi bu, herhangi bir açıklamaya gereksinimi yoktu, çünkü evren'in sonsuz zamanda yoluna devam etmek için hiçbir açıklamaya gereksinimi yoktu."

".....çünkü bu dili bilen biri, ister çölün ortasında ya da ister büyük kentlerin göbeğinde olsun, dünyada her zaman bir başkasını beklemekte olan biri bulunduğunu kolayca anlayabilir. ve bu iki insan karşılaşınca ve gözleri buluşunca, bütün geçmiş ve bütün gelecek artık bütün önemini yitirir, yalnızca o an, ve gökkubbe altında her şeyin aynı el tarafından yazıldığı gerçekliği vardır, bu inanılmaz gerçek vardır. aşk'ı yaratan ve çalışan, dinlenen ve güneş ışığı altında hazineler arayan her kimse için sevilecek birini yaratmış olan el. çünkü böyle olmasaydı, insan soyunun hayallerinin hiçbir anlamı olmazdı.


alıntı

...

hüzünle karışık bir mutluluk var yüreğimde,
nedenini bilmediğim bir suskunluğa gömüldüm...
oysa daha dün gözlerinin içi gülen kadın bendim.
şu hayatta hiçbir şeyi normal insanlar gibi yaşayamadığım için mi böyleyim?
ne o blue_rose ,kendine ve ona verdiğin sözleri şimdi yüreğin taşıyamıyor mu??
derin bir iç çekiş,ardından bir hatıra canlanır ya gözlerinde,
gerçi alışmış olman gerek böyle yaşamaya...
bilinenler,bilinmek istenmeyenler,
yaşananlar,yaşanmak istenmeyenler,
herkesin aslında bildiği halde,gözlerinin içine bakarak
hiç olmamış gibi davranması...
pişmanlıkların,hüznün ,ağlamaların ve kahrolası gururun...
sen hep böyle yaşamadın mı şimdiye kadar?
şimdi neden bu sanki ilk kez yaşadığın acı.
nice çözümsüz gibi görünen şeyler bir bir olurken,
neden bu hüzün..
sitem mi edeceksin yoksa? kime? ne hakla?
neden bu gözyaşı?
kaybolup giden yıllara mı?yoksa belirsiz yarınlara mı?
sorular...sorular...sorular...
bir kere başladımı sonu gelmeyen...
cevap bulamayacağın sorularla savaşacağına,
kapatsan gözlerini...
işte tam da orda...kalbinin derinliklerinde hissettiğin atış...
O orda...gerisi mühim değil...

inan bana sitem değil bunlar..
bu kalp öyle olmuş ki,söylemezse çatlayacak...
halini anlatamazsa acı içinde yanıp duracak..
senden başka kime anlatsın hem..
başka kim var.
söz verdim sana biliyorum,ben seni hiç üzmeyeceğim.
öyle sevmişim ki seni,ne olursa olsun kabullendim.
ve dua ediyorum:
Rabbim,öyle bağla ki bizi,
ölüm bile ayıramasın...
seni seviyorum hayatımın ilk ve tek aşkı
iyi geceler...

blue_rose

benim için o kadar özelsin ki,
iyi ki sevmişim seni...
iyi ki seni sevmişim...
bir kez daha seni sevmekte ne kadar
haklı olduğumu gösterdin bana.
sensiz geçen yıllarımın ne kadar büyük kayıp olduğunu da anladım.
ama dediğin gibi;
geçmiş geçmişte kaldı.
bizim için artık gelecek var.
seni seviyorum...
iyi geceler aşkım...

blue_rose

evet

ve aşk galip geldi...
cuma günü evleniyoruz.hepinizi bekleriz diyemeyeceğim maalesef.
şimdilik çok kimse bilmeyecek.tabi sizden sır saklanmaz:))

03.03.2009

sanırım bi evlenme teklifi aldım:))

çelişki

hem çok yakınsın bana ,hem çok uzak,
biliyorum,bu çelişki beni çok yıpratacak...


blue_rose

bedel

tek suçum seni sevmekti,
cezamsa sensiz kalmak...
ne bedelmiş...
yıllardır öde öde bitmedi..

kalb-i mecruh

işgal edilmişti topraklarım,
hayallerimse alabildiğine hür...
senden uzakta prangalardaydı bedenim,
ruhumsa uçarcasına özgür...
taru-mar edilmişti gülşenim,
aklımda kalan ayrılığın türküsüdür...

ezberlerimi bozan bir ikindi vakti haberi,
uzak hayalleri birden yakın etti...
hâlâ bir kalb-i mecruh olsamda şimdi,
yaralarıma dokununca elin iyileşmezmiydi?
yük sayamam ödediğim bu bedeli,
aşklar ayrılıkta belli değilmiydi...


blue_rose

tut beni

nasıl korkarsa bir çocuk karanlıktan,
işte öyle korkuyorum gerçeklerden...
nasıl kaçarsa insan bir gün gelecek olandan
öyle gizleniyorum kalbimdeki düşünceden...
sana sesleniyorum o karanlıktan,
tut beni!yoksa düşerim..
kaldır beni düştüğüm bu kör kuyudan
bilsen ne kadar acizim...

blue_rose

---sevdim---

sevdim seni...

olur mu olmaz mı demeden,
doğru mu yanlış mı düşünmeden,
sever mi sevmez mi bilmeden,
dünü yarını görmeden,
sadece sevdim...


blue_rose

bitmeyen şarkım

gözlerim takıldı yine resmine,
kahverengi gözlerine..
bitmeyen bir şarkısın sen,
ölünceye kadar dilimde...

blue_rose

aşkımın tezahürü

bir ışık geçti gözlerimden,
hayal mi rüya mı ayırtedemediğim...
bir ses vardı sesime ses veren,
14 yıl öncesinden bildiğim...
ve bir kalp çarpıntısı,
bunca yıldır hissetmediğim...

demek boşuna sevmemişim ben seni,
demek gerçekten kalp kalbe karşıymış..
seviyorsa insan benim gibi,
tek bir ses bile en büyük mükafatmış...

bir sözün aldıysa omzumdaki onca yılın yükünü,
sildiyse bir "unutmadım"kelimesi bütün hüznümü,
işte şimdi gözlerimdeki şu ışık,
sanan yıllardır süren aşkımın tezahürü...

bir ben var içimde,kimselerin bilmediği,
bir ben var bende kendimin bile çözemediği..
bir ben ki;dağılmış bin parçaya,
herbir parçasında aşkını gizlediği...

alışık değil kalbim böyle sürprizlere,
alışık değilim böyle ansızın gelen seslere.
kalbimi acıtan o kırık cam parçaları,
bıraktı yerini saf,bembeyaz güllere...



blue_rose

hoşgeldin

yıllar sonra tekrar sesini duymak çok güzel..
hâlâ sevildiğini bilmek daha da güzel..
bunca yıl hayallerimden hiç çıkmadın,
hoşgeldin yeniden hayatıma..
ve hoşgeldin bloğuma...

blue_rose

uçurumun kenarından

öyle bir yerdeyim ki şu an;
önüm dipsiz bir uçurum..
bir yanım alabildiğine bahar cıvıl cıvıl,
bir yanım kış,boran...
ileri bir adım atsam parça parça olacağım muhakkak...
geri atsam adımımı, beni bekleyen karanlık yalnızlığımdan başkası değil...
yaşamak neden bu kadar zor?
ve....
ey hayat!beni neden yoruyosun?

blue_rose

kalbimin sesi

ilk seni sevdiğimde duydum kalbimin sesini,
senden başkası alamadı hiç yerini...
bir ilkbahar bahçesi şimdi yüreğim,
geçen zaman seni sevmemi engelleyemedi...

blue_rose

akıl ve kalp

akıl dedi ki:
ey kalp;öyle sanıyorum ki şu saatten sonra dönüşü olmayan bir yola girmek üzeresin.
şimdi sana -vazifem olduğu üzere-bir kaç nasihatim var.seni hiç yanıltmadığımı bilirsin.

şöyle dönüp geriye geçen zamana bir bak.biliyorum çok acı çektin.için için yandın durdun.kimi zaman küllendi alevin,kimi zaman küçücük bir hatıra,bir ses hatta bir koku hatıraları canlandırıp yeniden alevlendirdi seni.

şimdiye kadar kâh sabrederek ,kâh görmezden gelerek üstesinden geldik beraber.
bazen ben sana arkadaşlık ettim ,bazen de yalnız bıraktım yangınınla.

ama sanma ki şimdiye kadar yaptığın şey sabırdı,çektiğin acıydı.asıl sabır şimdi lazım sana ,asıl irade şimdi gerek.
dur..korkma hemen.şimdi de yalnız bırakacak değilim seni.bana tabii olacağına inanırsam yine yanındayım her zaman ki gibi.

şimdiye kadar seni hiç yanıltmadığımı biliyorsun.

ey kalp;sen sakın zâyi olanlardan olma.sakın bu deli kıza uyup bir delilik yapma.şimdi onun bize her zamankinden daha çok ihtiyacı olduğunu görmüyor musun?

gördün işte geçmez denilen zaman nasıl da geçti,olmaz dediklerimiz nasıl da ansızın karşımıza çıkıverdi şimdi.peki hazır mıyız?biz bu günü hiç düşünmemiştik oysa değil mi?
işte bugün ,o gün..
bilsen işimiz nasıl zor.ama dedim ya korkma..beraber olursak yine üstesinden geleceğiz .şimdiye kadar bu deli kıza nasıl sahip çıktıysak yine yanında bizi bulacak...

kendine bir sor bakalım,yıllardır bunca acıyı neden çektin?bu karasevdana rağmen bu denli özlemin sebebi neydi?bazen beni de ortak ederek neden sabrettin bunca yıl?

evet ,sadece bir ömür boyu onur için değil mi?şimdi de bu olmalı bizim birlikteliğimizin ödülü.
bize asalet yakışır.her çileyi çekeriz de onursuz olamayız biz ,bilirsin.
bakma sen bu deli kıza.bunların hepsini o da biliyor ama çok heyecanlı şimdi.

ey kalp,
ne yaparsan yap ama sakın zâyi olanlardan olma.onurunu aşkına mağlup etme.kaybedenlerden olma.
ne kadar büyük olursa olsun sevdan,seni yaratana isyan etme cür'etini gösterme.hep bunun için dua etmedin mi zaten?O'ki senin dualarını hiç karşılıksız bırakdı mı?en çaresiz zamanlarından sadece O'ndan merhamet dilemedin mi?öyleyse, sen şimdi nankörlerden olma..

sana sevme diyemem,yanlış yapmana da razı olamam..
sözlerin en güzeli son sözüm olsun sana;
ne yaparsan yap "emredildiğin gibi dosdoğru ol.."


blue_rose dedi ki:
"ey akıl ve ey kalp;
siz ki beni hiç yanıltmadınız.işte bugün size en muhtaç olduğum o gündür.yine bırakmayın beni,bana yanlış adım attırmayın.yıllardır süregelen güvenimi bu sefer de boşa çıkarmayın.
aşkıma mağlup olmasın onurum.insan olmak değil,insan kalmak şerefinden mahrum bırakmayın beni...yine yanımda olun ki zâyi olmayayım ben.insanlığım bir paçavra gibi ayaklar altında kalmasın.aşkımla beraber yükselsin,şereflensin.."



kalp suskun ,kalp çaresiz ,kalp şaşkın..ama kalp hâlâ yangın yeri...


blue_rose

imkansızım

şu an olduğundan daha imkansız olabilir misin bana?
dil başka söyler,gönül başka...
geçmek bilmeyen insafsız zamana isyanım,
daha asırlar var sanki sabaha..

blue_rose

rüya

yaklaşık iki ay kadar önceydi.bir rüya gördüm.
seninle bir yere gidiyoruz ,otobüsteyiz.
nereye gidiyoruz bilmiyorum ama uzun bir yol.
sen elimi tutmuşsun.
bi ara aykkabılarını çıkardın nedense.neyse yolculuk bitti,arabadan indik.
ama sen ayakkabılarını unuttun.bana "blue_rose ,ayakkabılarımı getirirmisin" dedin.
ben de geri dönüp ayakkabılarını aldım ve sana verdim.sen de giydin.
derken birden seni kaybettim,sağa bakıyorum yok,sola bakıyorum yok.
etrafımda güya oranın insanları telaşlı halimi görüp soruyorlar.onlara anlatıyorum seni kaybettimi.
aralarından biri dedi ki"bak kızım şu karşıki tepe var ya orda olabilir.buraya ilk gelen hep kaybolur"adamın dediği tarafa bakıyorum gerçekten de yüksek bir tepe.baktım ki ben de bir tepenin üstündeyim.sanki iki karşılıklı dağ gibi.
sonra ağlamaya başlıyorum seni kaybettiğim için.ama baktım o tepede de bir telaş var.senin de beni aradığını anladım.koşarak aşağıya doğru inmeye başladım.aynı anda sen de bana doğru geliyordun.birden öyle bir sarıldın ki bana..o anda uyanıverdim.
bu ne ola ki...

blue_rose

olur da bir gün

bana öyle gelirki hep;olur da bir gün aniden karşılaşıversek bir yerlerde,
zaman ve mekan durur..
duyulan sadece delice çarpan kalbimin sesi olur...

blue_rose

sen ve ben

sen,sen oldukça kimse seni benim kadar sevemez;
ben, ben oldukça kimseyi senin kadar sevemem...

blue_rose

sensizim yine

ey aşkla yanan kalbimin fatihi!
nerdesin? sensiz yarım kalmış bir cümleyim ben..
öylesine anlamsızım sensiz...herşeyimi al da bana seni ver..
erimekte buzdan saraylarım.gecikme artık gel...
koyu bir yalnızlığın ortasındayım,n'olur tut elimi..
bana oyun oynayan kaderimin çöz ağlarını..
bir gülüşün,bir bakışın yeter acılarımı dindirmeye..
bir kere de olsa duyur bana sesini...
sonra istersen bu karanlık yalnızlığıma tekrar göm beni..

blue_rose

masal gibi

hayal dünyamın kapısına araladım bugün yine.
hiçbir korkumun olmadığı bu dünyadan baktım sana bir de.
ben sensiz ,sen benden habersiz..
bilsen ne masumdur hayallerim bile.

tam bir emrivaki idi tanışmamız..
öylesine ,önemsemeden...
bilemezdim ki bu emrivaki benim ömrümün çilesi aynı zamanda tek güzelliği olacak.
ilk zaman nasıl sıkılırdım yanında,elimi ayağımı nereye koyacağımı bilemezdim.
bakamazdım yüzüne hatırlar mısın?
böylece geçerken günler,bir gün kalbimin bir başka attığını farkettim.
dünya başka bir rene boyanmıştı sanki.
seni görmeden geçen gün ızdırap olmaya başlamıştı.
yanındayken zaman dursun isterdim,geçmesin dakikalar..
seni düşünmekten uyuyamazdım.
o zamanlar cep telefonu yoktu tabii.
belki bu yüzden daha anlamlıydı birbirimizin sesini duymak.telefonun başında beklemek heyecanla.
galiba aşık oluyorum dedim.evet.hiç beklemediğim bi anda aşık olmuştum sana.
işte böyle başladı bu masal.

derken senin gitmen gerekti.uzun bir görevdi,bitecekti.
bekle dedin bana "beni bekle"
artık seni beklemekti en hoşuma giden.
bir telefonun beklemek, mektubunu beklemek gözlerim yollarda...
sana özlem dolu mektuplar yazmakgüzeldi..
dğilmiydi ki bu mektuplardı beni sana en çok bağlayan.
bir yığın mektup senden,tekrar tekrar okuyup her kelimesini ezberlediğim mektuplar.
sana yazmak utana sıkıla.ne de olsa er mektubuydu,görülecekti.
hislerimi yazıya dökmek daha kolaydı benim için.
çünkü yanındayken herşey silinirdi aklımdan,konuşamaz olurdum.

sonra telefonlar...
sesini duyabilmek için saatlerce beklerdim telefonun başında.
telefonun sesiyle kalbim duracak gibi olurdu..
ve işte senin sesin..rüya gibi...
blue_rose seni seviyorum...
blue_rose seni çok özledim..
hiç konuşmasam sadece seni dinlesem derdim.
ne olur birşey sorma bana sadece sen konuş...

bir anı da seni o dağlara yolcu ettiğim gündü.
hiç bırakmak istemeden sıkıca tutarken elini,seni benden çok uzaklara taşıyacak otobüs yanaşmıştı.
yüreğimden bir parça koptu sanki..
ağlama dedin ya bana hani...
ağlama blue_rose döneceğim...
ne mümkün gözyaşlarıı zaptetmek.
o otobüsle birlikte yüreğimde gitmişti.
artık bana düşen beklemek ve sabretmekti.
bekledim...bekledim..
hele bir gelsin bir daha ayrılık yok diye kendime teselli vererek,sabrederek,ümitle bekledimseni..
nihayet bir gün sen geldin ve bitti ayrılık..
bir daha ayrılık yoktu ,benimdin artık.koca dağlar çıkmıştı aramızdan,artık ayrılık yoktu..

yanılmışım!ne yazık!

daha fazla yazacak takatim kalmadı.şimdilik bu kadar..
seni seviyorum..son nefesime kadar..

blue_rose

Kaf Dağı'nın ardındakine

yüreğimde birikenleri dökmek üzere yine burdayım...
adına aşk dediğim bu hüzünle başbaşayım yine.Defalarca büyüttükten sonra ancak görülen resmine anlatıyorum hislerimi.Ama heyhat!Beynim durmuş bir saat gibi şu an.

bir kaç gün sonra yine oraya gideceğim.sen olmayacaksın o şehirde biliyorum.
belki seni görürüm umuduyla çıkacağım her seferinde sokağa.anlamadığım; ara sıra geldiğini tahmin ettiğim ,benim de sık sık gittiğim o şehirde nasıl olur da 13 senedir bir kez olsun karşılaşmayız?
o kadar yakınken birbirimize.
Bazen sokağının olduğu tarafa kayar gözlerim iradesizce.sanki şu köşe başından dönen sen misin?heyecanla bakan gözlerim nasıl hayal kırıklığıyla geri döner,bunu kaç kere yaşadım bilemezsin...

Bu sefer de aynısı olacak biliyorum.Yine o köşe başından dönen sen olmayacaksın.

Fakat bu sefer ;

başka bir heyecanla gidiyorum oraya.Anlatamadığım bir heyecan var içimde.
Aynı zamanda korku.ya karşılaşırsak!
aslında o kadar merak ediyorum ki,seni ilk gördüğümde ne yaparım acaba?
inan hiçbir fikrim yok.Daha önce de demiştim ,hiçbirşey olmamış gibi öylece geçip giderim yanından..
hiç görmemiş gibi.
ya sen!
biliyorum öfke ,kızgınlık dolu bakışlarını ok gibi fırlatacaksın taa yüreğime.
ya da çoktan unuttun.herhangi birinden farkım yok senin için.

kızgınsın biliyorum.
ama sen yandın da ben yanmadım mı?sen ağladın da ben ağlamadım mı sanıyorsun?
Hâlâ ağlıyorum ıssız yerlerde..
Yemin ediyorum adını tekrarlamadığım bir gün bile olmadı.
sen masallarda ki ulaşılmaz hayalsin benim için.
Kaf Dağı'nın ardındaki zümrüt.
son konuşmamızda sana unutmam demiştim.
peki sen ne demiştin?
hâlâ bugün gibi kulaklarımda son 5 kelimen.
şimdi bilsen benim halimi yine o cümleyi kurar mıydın?
elbet bir gün öğreneceksin...
sabırlıyımdır bilirsin.beklerim.Ve o gün geldiğinde (tabi gelirse)sana hatırlatacağım..
sana unutmam demiştim.ben seninle ilgili hiç birşeyi unutamam.

bu şarkıyı dinliyorum bu günlerde.benden sana olsun.
seni seviyorum...


blue_rose

yağmur

ne zaman yağmur başlasa,hemen penceremi açarım
toprak kokusu dolsun diye odama
geçmişten bir hatıra getiren o koku...
yağmurlu bir gündü hani
elele yürüyorduk demiryolu boyunca
yağan yağmura aldırış etmeden
sanki ıslanan biz değildik
öyle ağır ,öyle umarsız yürüdük yol boyu
toprağın kokusu vardı sadece
ve elin elimdeydi ya...
işte şimdi yine yağıyor usul usul
pencerem açık yine
doyasıya içime çekiyorum toprağın kokusunu
buğulu gözlerin gibi gökyüzü
bulutlar bile örtemedi hayallerimi...
biraz sokağa çıkmalıyım şimdi,şemsiyemi almadan
ellerimi kaldırıp mesken etmeliyim yağmur damlalarına
bence yağmurla beraber dinsin özlem
gökkuşağı doğsun yüreğimde renk renk
bir gün gelirsen ,yağmurlu bir günde gel
şemsiyeni almadan gel...
blue_rose

seni özledim

bugün daha da çok özledim seni.
sanırım en çok bugün özledim...
neden bilmiyorum,en çok bugün sana sımsıkı sarılmayı istedim.
seni düşünüyorum,bir yandan bizim şarkımız çalıyor...
keşke diyorum döndürebilsem zamanı geriye
keşke şimdiki aklımızla yaşasak o zaman ki aşkı,sevgiyi
belki herşey daha farklı olurdu..
ben hep diyorum ;bi son kurbanlarız.
bizden sonra o kadar çok şey değişti ki...
sanki bizim kopmamızı bekliyordu herkes.
şimdi bir hoşgörü, bir rahatlık...
sanki herkesin garezi bizeydi.
işte ben buna isyan ediyorum.
geçmiş gün deyip kapatmak hiçte adaletli değil..
ben şimdi kimden sorayım mutsuzluğumun hesabını..
kim versin bana kaybolup giden onca yılı,onca uykusuz gecelerimin ,gözyaşlarımın bedelini..
bana sorarsan kimsenin umrunda da değil.
kızgınmıyım peki?
evet ,şu an çok kızgınım!
en çokta kendime.
sonra....sonra...
boşver ya da .ne de olsa kimse umrunda değil.
senin bile değil belki de...
yoksa aramazmıydın beni bir kez olsun..
bir kez olsun senden haber almazmıydım umrunda olsaydı.
belki de kimsenin suçu yok.
korkak olan bizdik.
biliyorum şu an bana cevap verebilsen korkak olduğunu kesinlikle inkar edeceksin..
evet haklısın ,sen elinden geleni yaptın.korkak olan benim!
direnemedim engellere,karşı koyamadım..
belki de bencilim ben değil mi.
ahh..bilseydin keşke..bilseydin neden karşı çıkamadım.seni korumak ,sana zarar gelmesine engel olmak için seni terkettiğimi bilseydin...
yıllarca seni unutamayacağımı ,sensiz ve mutsuz bir hayatı göze alacak kadar seni sevdiğimi bilseydin..
bana kızgınsın hissediyorum..
bu satırları da hiçbir zaman okumayacaksın..
varsın öyle olsun..
sen ne kadar beni unutsan da ,kızsan da sana kırılmaya bile hakkım yok benim..
elimden gelen tek şey seni sevmek..
off..çok canım sıkkın..ne kimseyi görmek ne de konuşmak istiyorum...
istediğim tek şey seni düşünmek..
sen kimbilir nerelerdeyken...
bir resmini buldum geçenlerde internetten,saatlerce sana baktım.
hiç mi değişmez insan,bu kadar mı aynı durur 13 yıl sonra?
resmin öylece duruyor masaüstünde ama kimse farkında bile değil.
sadece ben biliyorum orda senin olduğunu...
öyle belli belirsiz bir resim işte...
biliyorum,şimdi keşke demenin birşeye faydası yok.
keşke demekten de kendimi alamıyorum..
keşke şimdiki aklımız olsaydı.
belki herşey daha farklı olurdu...
ne olursa olsun seni seviyorum.
çünkü elimden gelen sadece bu...maalesef....
blue_rose

yalnızlık

Düşündümde dün gece, benden yalnızı var mı?
Yalnızlık kaderime, örülmüş bir duvar mı?

-----------gözlerin------------

bir ilkbahar müjdesiydi gözlerin
ruhumu başka alemlere taşıyan...
sevmek neymiş ,aşk ne
özlemek neymiş,sabır ne
beklemek neymiş ,hasret ne,
yalnızlık neymiş ,hüzün ne
umut neymiş ,hayat ne
kızamamak neymiş ,suskunluk ne
bana öğreten gözlerin..
nisan yağmurlarımdı benim
baktıkça kendimi bulduğum...
şimdi yok artık!
ne bakacak bir çift göz
ne de içimi ısıtan bir bahar...

blue_rose

özledim seni

özledim seni
tam yanımdaydın oysa
ellerimi uzatsam tutacakken ama dokunamazken
yüreğimin sesini duymandan korkarken...
tüm susuşlarımın içinde sen varken
içimden söylenen tüm kelimelerin en güzelleri adınla başlarken.
sen orada duruyor ama kilometelerce uzakken bana
kokunu her duyduğumda, her nefes aldığımda
içime çekerken seni.
söyleyemediğimiz cümlelerden kitaplar yazılırken
özledim seni
sanki hiç gitmemişsin gibi.

------beklediğim------

seni beklemek...
bir lahza ışık girmeyen zindanlarda gibi,
bütün gücümle beklemek..
gözlerim duvarda bir noktaya kilitlenmiş.
direnen zaman mı yoksa ben miyim?
çölün ortasında bir damla beklemek gibi
seni beklemek...
hastanın sabahı beklemesi gibi.
bazen daha sabırsız bazen sakin,
ama sessizce bekliyorum.
tek tek kopan takvim yapraklarına,
saate bakmadan bekliyorum seni...
ve saymadan kaç mevsim geçtiğini.
gelmen imkansız biliyorum.
beklendiğini bile bilmiyorsun oysa.
bilirsin tahammülüm sınırsızdır,
sınırsız bir tahammülle bekliyorum.
tükenen ömrüme inat son dakikaya kadar.
gelmen imkansız biliyorum....
sabır mı bunun adı ya da beklemek mi?
adı herneyse beyhude biliyorum.
ışıksız zindanlar gibi seni beklemek.
yine de bekliyorum.
müebbet olduğumu bile bile...

blue_rose

acı

başkasıyla olması değilmiş acı çekmek,
beraber olamamak da değilmiş,
sarılamamak da değilmiş acı çekmek,
konuşamamak da değilmiş,
arayamamakmış acı çekmek...
acı çekmek arayamaz olmakmış...


alıntı

korkuyorum

belli belirsiz hayallerden
karanlık geceden
senden ve benden
gerçeklerle yüzyüze gelmekten
beni unutmuş olma ihtimalinden
seni son kez görmeden ölmekten
KORKUYORUM......

blue_rose

ne hayal ne gerçek

karanlık odamda bir mum ışıgında,
bir resim belirdi hayalimde .
geçmişten izler taşıyan..
ve birden şimdiye döndüm.
hayır omuzların yok aslında..
başımı dayadığım soguk duvarmış...
ellerin elimde değil,
meğer ellerim boşluktaymış...
ve gözlerin değilmiş karşımda...

ahh gözlerin...
şiirlerin en güzeliydi gözlerin
okumaya doyamadığım...
oysa şimdi ayrılık şiirleri mırıldanıyorum sadece.
bir yanda anılar, bir yanda özlem,
beni terketmeyen iki dostla beraber
bir bilsen..elimi ateşe sokmak gibi aşkın
ama elimde değil,senden vazgeçemiyorum.

çünkü sen kimseye benzemeyensin,
çünkü ilk seni sevdim ben,
şimdi haberin bile olmasa da...
hâlâ yalnız seni seviyorum...
bunca yıldır taşıyorum seni yüreğimde
hayır hayır!yük değil bu..
benim için nefes almak gibi birşey.

ve öyle güzel düşlerim var ki...
uyanmak istemediğim.
öyle gerçek ,öyle sen olan düşler...
hele bir gülümsemen var bu mavi düşlerde,
istesen ömrümü verebileceğim gülümsemen...

haa..bugün ne oldu biliyor musun
öyle yaklaştım ki sana
hani neredeyse..................................................
hayır!bu kadar yeter!
daha fazlası olamaz..olmamalı..

blue_rose