ayrılırken son kez gözlerine bakmak nasip olmadı.hatırlarsın..bir telefon konuşmasıyla bitirmiştim herşeyi ya da bitti zannetmiştim.dünya üzerime yıklıdı sanki,bir an sendeledim.ayağımın altı kayıp gidiyormuş gibi sendeledim.bitmişti işte ,bir yıldız gibi kayıp gitmiştin dünyamdan.
aslında herşey o an başladı.ben artık tek başıma yaşayacaktım bu aşkı.
bir kaç hafta kimse bakamadı gözlerime.neden dedim neden?çok mu belli çektiğim acı.o zaman karar verdim ve görünmez bir maske taktım yüzüme.elveda aşkım ,elveda mutluluk,elveda yarınlar dedim.artık yarın yoktu benim için.seninle geçmişte yaşadım tek başıma ,bie zindan karanlığı ve yalnızlığında.yüksek bir yerden düşmüş gibi paramparçaydı yüreğim,kalbimdeki sızı tarifsiz...
unutmayı denedim yıllarca .hatıraları tek tek silmek istedim beynimden.zaman akıp geçti anlamadan.hep sordum kendime;bu nasıl ayrılık nasıl bir özlemdir?yanan kıvılcımı nasıl alevlendirir ya rüzgar bu ayrılıkta sana olan aşkımı her geçen gün alevlendirdi.
yokluğunda sevinşlerim de oldu kederlerim de.hayatın yükünü de çektim bazen güzel günlerini de gördüm.çok dayanamaz olduğumda hayaline daldım,başımı omuzuna koydum ve anlattım sana sıkıntılarımı.rüyalarım teselli oldu ,sevindim ,hafifledim.
bazende o kadar küçüldü ki dünyam her nereye baksam ayrılık duvarına çarptı kafam.nereye baksam sen yoktun,olmayacaktın.zamanla öğrendim ama kolay olmadı ,her sancıdan biriz kaldı bende.
şimdi diyorum ki herşeye rağmen seni tanımak güzeldi ve seni sensiz de olsa sevmek güzel...
seni seviyorum.
blue_rose
