22 Ocak 2009 Perşembe

Kaf Dağı'nın ardındakine

yüreğimde birikenleri dökmek üzere yine burdayım...
adına aşk dediğim bu hüzünle başbaşayım yine.Defalarca büyüttükten sonra ancak görülen resmine anlatıyorum hislerimi.Ama heyhat!Beynim durmuş bir saat gibi şu an.

bir kaç gün sonra yine oraya gideceğim.sen olmayacaksın o şehirde biliyorum.
belki seni görürüm umuduyla çıkacağım her seferinde sokağa.anlamadığım; ara sıra geldiğini tahmin ettiğim ,benim de sık sık gittiğim o şehirde nasıl olur da 13 senedir bir kez olsun karşılaşmayız?
o kadar yakınken birbirimize.
Bazen sokağının olduğu tarafa kayar gözlerim iradesizce.sanki şu köşe başından dönen sen misin?heyecanla bakan gözlerim nasıl hayal kırıklığıyla geri döner,bunu kaç kere yaşadım bilemezsin...

Bu sefer de aynısı olacak biliyorum.Yine o köşe başından dönen sen olmayacaksın.

Fakat bu sefer ;

başka bir heyecanla gidiyorum oraya.Anlatamadığım bir heyecan var içimde.
Aynı zamanda korku.ya karşılaşırsak!
aslında o kadar merak ediyorum ki,seni ilk gördüğümde ne yaparım acaba?
inan hiçbir fikrim yok.Daha önce de demiştim ,hiçbirşey olmamış gibi öylece geçip giderim yanından..
hiç görmemiş gibi.
ya sen!
biliyorum öfke ,kızgınlık dolu bakışlarını ok gibi fırlatacaksın taa yüreğime.
ya da çoktan unuttun.herhangi birinden farkım yok senin için.

kızgınsın biliyorum.
ama sen yandın da ben yanmadım mı?sen ağladın da ben ağlamadım mı sanıyorsun?
Hâlâ ağlıyorum ıssız yerlerde..
Yemin ediyorum adını tekrarlamadığım bir gün bile olmadı.
sen masallarda ki ulaşılmaz hayalsin benim için.
Kaf Dağı'nın ardındaki zümrüt.
son konuşmamızda sana unutmam demiştim.
peki sen ne demiştin?
hâlâ bugün gibi kulaklarımda son 5 kelimen.
şimdi bilsen benim halimi yine o cümleyi kurar mıydın?
elbet bir gün öğreneceksin...
sabırlıyımdır bilirsin.beklerim.Ve o gün geldiğinde (tabi gelirse)sana hatırlatacağım..
sana unutmam demiştim.ben seninle ilgili hiç birşeyi unutamam.

bu şarkıyı dinliyorum bu günlerde.benden sana olsun.
seni seviyorum...


blue_rose






19 Ocak 2009 Pazartesi

yağmur


ne zaman yağmur başlasa,hemen penceremi açarım
toprak kokusu dolsun diye odama
geçmişten bir hatıra getiren o koku...
yağmurlu bir gündü hani
elele yürüyorduk demiryolu boyunca
yağan yağmura aldırış etmeden
sanki ıslanan biz değildik
öyle ağır ,öyle umarsız yürüdük yol boyu
toprağın kokusu vardı sadece
ve elin elimdeydi ya...
işte şimdi yine yağıyor usul usul
pencerem açık yine
doyasıya içime çekiyorum toprağın kokusunu
buğulu gözlerin gibi gökyüzü
bulutlar bile örtemedi hayallerimi...
biraz sokağa çıkmalıyım şimdi,şemsiyemi almadan
ellerimi kaldırıp mesken etmeliyim yağmur damlalarına
bence yağmurla beraber dinsin özlem
gökkuşağı doğsun yüreğimde renk renk
bir gün gelirsen ,yağmurlu bir günde gel
şemsiyeni almadan gel...
blue_rose

18 Ocak 2009 Pazar

seni özledim

bugün daha da çok özledim seni.
sanırım en çok bugün özledim...
neden bilmiyorum,en çok bugün sana sımsıkı sarılmayı istedim.
seni düşünüyorum,bir yandan bizim şarkımız çalıyor...
keşke diyorum döndürebilsem zamanı geriye
keşke şimdiki aklımızla yaşasak o zaman ki aşkı,sevgiyi
belki herşey daha farklı olurdu..
ben hep diyorum ;bi son kurbanlarız.
bizden sonra o kadar çok şey değişti ki...
sanki bizim kopmamızı bekliyordu herkes.
şimdi bir hoşgörü, bir rahatlık...
sanki herkesin garezi bizeydi.
işte ben buna isyan ediyorum.
geçmiş gün deyip kapatmak hiçte adaletli değil..
ben şimdi kimden sorayım mutsuzluğumun hesabını..
kim versin bana kaybolup giden onca yılı,onca uykusuz gecelerimin ,gözyaşlarımın bedelini..
bana sorarsan kimsenin umrunda da değil.
kızgınmıyım peki?
evet ,şu an çok kızgınım!
en çokta kendime.
sonra....sonra...
boşver ya da .ne de olsa kimse umrunda değil.
senin bile değil belki de...
yoksa aramazmıydın beni bir kez olsun..
bir kez olsun senden haber almazmıydım umrunda olsaydı.
belki de kimsenin suçu yok.
korkak olan bizdik.
biliyorum şu an bana cevap verebilsen korkak olduğunu kesinlikle inkar edeceksin..
evet haklısın ,sen elinden geleni yaptın.korkak olan benim!
direnemedim engellere,karşı koyamadım..
belki de bencilim ben değil mi.
ahh..bilseydin keşke..bilseydin neden karşı çıkamadım.seni korumak ,sana zarar gelmesine engel olmak için seni terkettiğimi bilseydin...
yıllarca seni unutamayacağımı ,sensiz ve mutsuz bir hayatı göze alacak kadar seni sevdiğimi bilseydin..
bana kızgınsın hissediyorum..
bu satırları da hiçbir zaman okumayacaksın..
varsın öyle olsun..
sen ne kadar beni unutsan da ,kızsan da sana kırılmaya bile hakkım yok benim..
elimden gelen tek şey seni sevmek..
off..çok canım sıkkın..ne kimseyi görmek ne de konuşmak istiyorum...
istediğim tek şey seni düşünmek..
sen kimbilir nerelerdeyken...
bir resmini buldum geçenlerde internetten,saatlerce sana baktım.
hiç mi değişmez insan,bu kadar mı aynı durur 13 yıl sonra?
resmin öylece duruyor masaüstünde ama kimse farkında bile değil.
sadece ben biliyorum orda senin olduğunu...
öyle belli belirsiz bir resim işte...
biliyorum,şimdi keşke demenin birşeye faydası yok.
keşke demekten de kendimi alamıyorum..
keşke şimdiki aklımız olsaydı.
belki herşey daha farklı olurdu...
ne olursa olsun seni seviyorum.
çünkü elimden gelen sadece bu...maalesef....
blue_rose