30 Nisan 2009 Perşembe

öylesine hayat

yokluğunda acıdan ,özlemden ıslanan gözlerim şimdi sevinçten mi ıslanıyor?
tabi bazen de öfkeden:((anladın sen onu.. seni çok seviyorum aşkım.
olmazları oldurana şükür.artık ben de inanmak istiyorum bir gün herşeyin yoluna gireceğine.
buna acil ihtiyacım var ama dediğin gibi zamanla..
parçalı bulutluyum ama hâlâ umutluyum.yeter ki sen ol hayatımda ben herşeye razıyım ama hep ol..

Hiç yorum yok: