acı

başkasıyla olması değilmiş acı çekmek,
beraber olamamak da değilmiş,
sarılamamak da değilmiş acı çekmek,
konuşamamak da değilmiş,
arayamamakmış acı çekmek...
acı çekmek arayamaz olmakmış...


alıntı

korkuyorum

belli belirsiz hayallerden
karanlık geceden
senden ve benden
gerçeklerle yüzyüze gelmekten
beni unutmuş olma ihtimalinden
seni son kez görmeden ölmekten
KORKUYORUM......

blue_rose

ne hayal ne gerçek

karanlık odamda bir mum ışıgında,
bir resim belirdi hayalimde .
geçmişten izler taşıyan..
ve birden şimdiye döndüm.
hayır omuzların yok aslında..
başımı dayadığım soguk duvarmış...
ellerin elimde değil,
meğer ellerim boşluktaymış...
ve gözlerin değilmiş karşımda...

ahh gözlerin...
şiirlerin en güzeliydi gözlerin
okumaya doyamadığım...
oysa şimdi ayrılık şiirleri mırıldanıyorum sadece.
bir yanda anılar, bir yanda özlem,
beni terketmeyen iki dostla beraber
bir bilsen..elimi ateşe sokmak gibi aşkın
ama elimde değil,senden vazgeçemiyorum.

çünkü sen kimseye benzemeyensin,
çünkü ilk seni sevdim ben,
şimdi haberin bile olmasa da...
hâlâ yalnız seni seviyorum...
bunca yıldır taşıyorum seni yüreğimde
hayır hayır!yük değil bu..
benim için nefes almak gibi birşey.

ve öyle güzel düşlerim var ki...
uyanmak istemediğim.
öyle gerçek ,öyle sen olan düşler...
hele bir gülümsemen var bu mavi düşlerde,
istesen ömrümü verebileceğim gülümsemen...

haa..bugün ne oldu biliyor musun
öyle yaklaştım ki sana
hani neredeyse..................................................
hayır!bu kadar yeter!
daha fazlası olamaz..olmamalı..

blue_rose

kriz

bu gece herşeyden vazgeçmek istiyorum...
senden ,benden ,hayattan
herşeyden...
ve bohçalayıp anıları bir kenara asmak...
gözyaşlarımla birlikte arındırmak kendimi senden...
sabah uyandığımda hafiflesin benliğim.
evet bu gece zor seni yüreğimde taşımak
neden bilmiyorum.
ama seni unutmak istiyorum
çok yorgunum...
hiç olmadığı kadar
öfkeyle doluyum bu gece
kime ,neden bilmiyorum
belki de kendime ya da herşeye
blue_rose

laleler

en son uğradığımda
renk renk lalelerle bezenmişti
seninle gezdiğimiz yerler
uzun uzun seyrettim onları
bir kere de senin için baktım
senin gözlerinle seyrettim
ne kadar da değişmiş buralar
bizden hiç eser yok
bir tek o çeşme vardı o günlerden
sevgimize şahit olarak
bir de akşamın kızıllığı..

blue_roe

--matem--

13 senedir yasını tutuyorum ayrılığın...
kabullenmek değil belki ama alışmak olabilir
kaybettiğim mutluluktu benim
yanaklarımın ıslanması isyanımın tercümesi
ayrılığın zindanından sesleniyorum sana
kara tüller geçirdim başıma
uçup giden hayallerimdi ardından baktığım
kendi cinayetimi işliyorum,farkındayım...

blue_rose

ben seni unutmak için sevmedim

unutmadım seni bir an birtanem
aşkındı hem hayalim hem çilem
seni unutmak için sevmedim ben
bu aşka unutmak yakışmaz,
ışığım,baharım,rengim,hayalim
yetmez sana anlatmaya,az.
yıllar geçti....yine geçecek,
karasevdam boynumda gerdanlığım
sevdam alınyazım silinmeyecek.
unutmak ihanetti seni
koklamasam da ,hissetmesemde tenini
yarına umut yok bilsem de
unutmak bana yakışmaz,
unutmayı sevmedim,
ben seni unutmak için sevmedim...
blue_rose

Bin yıldırımdan beterdir gölgesinde yaşamak
Acılı bir haber gibi girer dolaşır damarlarında
Kaç ezan geçti üstünden uyandığım sensizliklerin
Kaç oruç tuttum elime el değmedi kara akşamlarda

Sahte olduğunu sanmayasın diye nefeslerce
Haykırmadım mı bir dilim sevginin hatırına
Kırk yıl geçse de üstünden tüm benliğimle
Sözüm olsun ki sevemem senden sonra

farzet hiç ayrılmadık

Farzet hiç ayrılmadık
Gözümde tütüyor
Gözümü tütsülüyorsun hala
Hep birlikteyiz sanki
Seninle ben ve DÜNYA

sana dair

gözlerim uzaklara dalmış yine,
seni düşünürken yakaladım kendimi..
artık dayanacak gücüm kalmadı derken,
bir kez daha geldin rüyama.
sensizlikte seni yaşamak yoruyor beni...
acaba nerdesin şu an, ne yaparsın?
bir kez olsun aklına geldim mi?
özledin mi sen de beni,aradın mı?
anılar bir kez olsun canladı mı gözünde?
gökyüzüne bakıp daralan ruhunu rahatlatmaya çalıştın mı sen de benim gibi?
kalbin çatlayacakmış gibi olduğunda yalnızlıktan
sen de hasret kaldın mı bir dert ortağına?
ve sen de özledin mi beni?
geçen zamanı geri döndürmek istedin mi?

bana sabretmeyi öğretti sevdan
en dayanılmaz anda bile
elimi kalbime bastırıp gözlerimde iki damla yaşla
ya sabır diyebilmeyi öğretti
eğer bir gün karşılaşırsak biryerlerde
sana sormak istediğim tek bir şey var
cevabını gerçekten çok merak ettiğim

ya hiç göremezsem seni,
hiç bilemeyeceksen sana dair kalbimde kalanları..
ben bir genç kızın çeyiz sandığı gibi
sana dair hislerimi yazarken...
off..artık düşünmek istemiyorum
vazgeçmek senden kolay olsaydı keşke
keşke kolay olsaydı unutmak
hayatta ilk vazgeçeğim şey sen olurdun...

bu sevmenin adı yok lugatimde
öyle ki kendimden bile saklamak istiyorum adını
kendime dahi itiraf etmek öyle zor ki...
yanlış olduğunu bilsem de seni sevmekten vazgeçemiyorum.

mıh gibi aklıma çakılmış seninle ilgili ne varsa
en çokta neyi özledim biliyor musun?
gözlerime bakıp muzip bir gülüşün vardı,
şu an bile aklıma gelince içimi titreten.
ve ellerin ,sıcak,güven veren ellerin...
dayanılmaz olduğunda hasret
gözlerimi kapatıp ellerini tutuyorum hayalimde
ama artık hayallerde yetmez oldu.


korkuyorum...
bir gün bir çılgınlık yapıp seni aramaktan korkuyorum
benim sonum olur bu biliyorsun
ama dayanmak nereye kadar
seni öyle özlüyorum ki...


sana binlerce kez seni seviyorum demek istiyorum
ve tekrar karşılaşmak bir gün
umut fakirin ekmeği derler
bazen tamamen umutsuz olsam da
bazen de evet diyorum
bir gün mutlaka.
çünkü böylesi bir aşk yarım kalamaz,kalmamalı..
sadakatim ve aşkım bir gün getirecek seni bana

ve işte o gün ben tamamlanacağım....
--seni seviyorum--

blue_rose

---seni seviyorum---

--BEKLEMEK--

Beklemek;
Ağlamaktan yorulan bir çocuğun iç çekişi kadar hüzün vericidir.
Yüreğini yaslayacak birini ararsın. Zaman biraz daha uzar sanki.
Her yeni günü bir öncekiyle aynı yaşarsın.
Yüzünde, o güne kadar ki verilen sözlerden sakladığın bir yorgunluk.
Artık hiç kimseye inanmazsın.
Sen, uzun zaman önce kaybedilmiş bir iddiasın



Beklemek;
İlk kez uçacak olan kuşun kanatları kadar hafiftir.
Asla vazgeçmezsin ve kendine ait bir hikayen olur.
Yağmurları gözlersin, yere düşen yaprakları.
Soğuk, habersiz gelen bir misafir gibi telaşa verir seni. Ona da alışırsın.
Yüzünde, o güne kadarki yaşadığın hayal kırıklıklarından kalma bir sükunet.
Son kez gözden geçirip yırtarsın adres defterini.
Sen, unutulan bir şiirin son mısrasısın.


Beklemek;
Belki de dipsiz bir kuyuya taş atmaktır. Ne bir ses gelir kulağına, ne de sen bir ses ararsın.
Belki biri daha gelir yanına ve onunla derde yanarsın.
Yüzünde, uzun zamandır beklediğin haberlerin sevinci. Artık kendine daha yakınsın.
Sen bilinmez bir geleceğe atılan ilk adımsın.