kalb-i mecruh

işgal edilmişti topraklarım,
hayallerimse alabildiğine hür...
senden uzakta prangalardaydı bedenim,
ruhumsa uçarcasına özgür...
taru-mar edilmişti gülşenim,
aklımda kalan ayrılığın türküsüdür...

ezberlerimi bozan bir ikindi vakti haberi,
uzak hayalleri birden yakın etti...
hâlâ bir kalb-i mecruh olsamda şimdi,
yaralarıma dokununca elin iyileşmezmiydi?
yük sayamam ödediğim bu bedeli,
aşklar ayrılıkta belli değilmiydi...


blue_rose

tut beni

nasıl korkarsa bir çocuk karanlıktan,
işte öyle korkuyorum gerçeklerden...
nasıl kaçarsa insan bir gün gelecek olandan
öyle gizleniyorum kalbimdeki düşünceden...
sana sesleniyorum o karanlıktan,
tut beni!yoksa düşerim..
kaldır beni düştüğüm bu kör kuyudan
bilsen ne kadar acizim...

blue_rose

---sevdim---

sevdim seni...

olur mu olmaz mı demeden,
doğru mu yanlış mı düşünmeden,
sever mi sevmez mi bilmeden,
dünü yarını görmeden,
sadece sevdim...


blue_rose

bitmeyen şarkım

gözlerim takıldı yine resmine,
kahverengi gözlerine..
bitmeyen bir şarkısın sen,
ölünceye kadar dilimde...

blue_rose

aşkımın tezahürü

bir ışık geçti gözlerimden,
hayal mi rüya mı ayırtedemediğim...
bir ses vardı sesime ses veren,
14 yıl öncesinden bildiğim...
ve bir kalp çarpıntısı,
bunca yıldır hissetmediğim...

demek boşuna sevmemişim ben seni,
demek gerçekten kalp kalbe karşıymış..
seviyorsa insan benim gibi,
tek bir ses bile en büyük mükafatmış...

bir sözün aldıysa omzumdaki onca yılın yükünü,
sildiyse bir "unutmadım"kelimesi bütün hüznümü,
işte şimdi gözlerimdeki şu ışık,
sanan yıllardır süren aşkımın tezahürü...

bir ben var içimde,kimselerin bilmediği,
bir ben var bende kendimin bile çözemediği..
bir ben ki;dağılmış bin parçaya,
herbir parçasında aşkını gizlediği...

alışık değil kalbim böyle sürprizlere,
alışık değilim böyle ansızın gelen seslere.
kalbimi acıtan o kırık cam parçaları,
bıraktı yerini saf,bembeyaz güllere...



blue_rose