6 Aralık 2008 Cumartesi

zuleyha yusuf'a seslenir;

âh benim! âh benim!
ey adim adiyla yazilacak olan.
sularima dokulen karanlık, yoklarimi orten aydınlık
ama muhabbetinden asla rücu etmedigim
gun gectikce cogalan benzetmelerim
sozcuklerim, lugatim, lisan hacmince vasifladigim vâsifim.

zuleyha yusuf'a bir mektup yazmaya baslayinca, gordu ki hitaptan oteye gecemedi. anladi ki askin namesinde ser-nameden ote kelam yok. ve zulayha'nin lugatinde yusuf'tan ote sozcuk yok.

nazan bekiroğlu

Hiç yorum yok: