1 Eylül 2008 Pazartesi

umut yok


dalıp gidersin,kelimeler anlamını yitirir,
karanlıktır arkadaşın gecenin yalnızlığında
bir haber yok ,ümit yok,umut ufukları zifir.
beden esarette,ayaklarda pranga
hayalin sevgilinin nefesini nefesinde eritir
sorma bana "ne haldesin" diye
aşkında kaybettiğim benliğimi getir
bırak güzel hatıralar sende kalsın
sonbahar akşamları hüznümü bilir...
bırak hayallerde kalsın vuslat
elem de olsa değer aşkım dilimde zikir
bilemez benden olmayan böylesi sevdayı
sır olsun gönlümde, ne yazar
sen kimbilir nerelerde, ben aşkına zakir...

Hiç yorum yok: