9 Ağustos 2008 Cumartesi

Hiç okuyamayacağın mektubum


İsterdim ki bir gün bu yazdıklarımı okuyasın.Belki de onun için yazıyorum.
yoksa neden bunca sene sonra..

Tabi yaa..
Aradan koskoca 13 sene geçmiş.Herşey daha dün gibi.
son konuşmamız..Aklımdan çıkmadı ağlamaklı sesin.

Keşke karşılaşsak bir gün bir yerde,
eski günlerden bahsetsek..
Sonra ayrı geçen 13 yıl..
neler oldu ,neler yaşadın?

Ben unutamadım seni.Çok istedim ama olmadı.Her geçen gün artan sevgim artık karasevdaya dönüştü.Ahhhhh hem nasıl karasevda ki ,kimselerle paylaşamadım acımı.paylaşamazdım biliyorsun.
evet, bilirsin beni değil mi?

Bir gün karşılaşırız umudu beni yaşatan,son kez olsun görmek, beraberken utangaçlığımdan kafamı kaldırıp bakamadığım güzel gözlerine doya doya bakmak...
Sesin yankılansın kulaklarımda,anlat bana nasıl yaşadın bensiz onca yıl,anlat.

Derdimi paylaşacak birini aradım,bulamadım.Kim anlar bunu söyle.çektiğim acının farkına bile varmadı kimse,bu gülen yüzün ardında ağlayan kadını kimse göremedi.
Bazen de düşündüm, ya sevmeseydim seni,ya tanımasaydım.
İmkansız aşkımdan hayat aldım ben,bununla yaşadım.
seni öyle sevdim ki ne yıllar ne mesafeler engel olamadı buna.

Ayrıldığımızdan beri seninle ilgili tek bir haber aldım.Evlenmişsin.
Hayır üzülmedim.Gülümsedim sessizce.neden bilmiyorum sadece sessizce gülümsedim.
Bu sana olan aşkıma engel değildi.
İyi ki sevdim seni,iyi ki seni sevdim...
Ya çıkmasaydın karşıma....

vuslat hiç olmasada seni böyle sevmekte güzel.sen sevmek her zaman güzel.Başka aşk giremedi kalbime.Yüreğim kapattı kapılarını başka gözlere..
Biliyorum bir gün mutlaka karşılaşacağız bir yerde.İşte o gün yine gözlerine bakamam.Belki de hiç görmemiş gibi geçip giderim yanından.Ne olur sen anla beni ,seni hala sevdiğimi anla sen.
seni seviyorum....

blue_rose

Hiç yorum yok: